Άσκηση στο maximum – Καταπόνηση στο minimum

Κατά καιρούς όλοι περνάμε από την απόλυτη απραξία στην ξαφνική και έντονη άσκηση, κυρίως μάλιστα πριν το καλοκαίρι, που όλοι επιθυμούν να προλάβουν να απαλλαγούν από το περιττό βάρος πριν βγουν στις παραλίες.

Με τον τρόπο αυτό συχνά καταλήγουμε να καταπονούμε τον οργανισμό μας και τελικά να μην επιτυγχάνουμε και τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Νο 1 κανόνας που πρέπει να γνωρίζουμε

Σημασία δεν έχει ο χρόνος που ασκείται κανείς, αλλά η ποιότητα της άσκησης και η αποδοτικότητά της.

Η μεγάλη και ξαφνική χρήση των μυών, δημιουργεί μια έκρηξη προσπάθειας από την μεριά τους, που μετά είναι πολύ δύσκολη η επαναφορά τους και η αποθεραπεία τους. Έτσι, όσο οι μύες δεν κατορθώνουν να επανέλθουν, το σώμα υποφέρει κατά τη διάρκεια της προπόνησης και τα αποτελέσματα δεν είναι σίγουρα τα αναμενόμενα, ενώ η προσπάθεια είναι αντιπαραγωγική και στέφεται με απόλυτη αποτυχία.

Πώς να το χειριστώ ;

Η μοναδική λύση είναι να εκπαιδεύσουμε τους μύες, και αυτό επιτυγχάνεται με σταδιακή αύξηση της συχνότητας των προπονήσεων και επίτευξη συνεχώς καινούριων στόχων στην προπόνηση, είτε σχετικά με την αντοχή είτε σχετικά με τον βαθμό δυσκολίας της.

Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που όλοι οι ειδικοί πλέον συνιστούν μικρότερης έντασης προπόνηση, δηλαδή λιγότερα σετ και επαναλήψεις ανά προπόνηση, παρά σκληρές και επίμονες προπονήσειςτοπικά για κάθε μέρος του σώματος.

Μάλιστα δηλώνουν πως 3 προπονήσεις ολόκληρου του σώματος ανά εβδομάδα, είναι η ιδανική άσκηση για να μην χρειαστεί να έρθει το άτομο αντιμέτωπο με την κούραση και την σωματική εξάντληση.

Σκοπός λοιπόν είναι η σταδιακή εκμάθηση της κάθε μυϊκής ομάδας σε πιο σκληρή προπόνηση (πάντα όμως με μέτρο και με σταδιακή άνοδο του βαθμού δυσκολίας), ώστε να μην υπάρξουν τραυματισμοί και να μην καταπονηθείτε εντελώς.

Πώς επιτυγχάνεται αυτό ;

Με 4 βασικά πράγματα!

1^ο πράγμα : Σημαντικό είναι να αποφεύγουμε την έντονη πίεση και καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης. Ειδικά η έντονη άσκηση με βάρη συμπιέζει ιδιαίτερα την σπονδυλική στήλη και οδηγεί σε επίπονους τραυματισμούς και η αποθεραπεία μετά από την άσκηση επιβραδύνεται σημαντικά.

2^ο πράγμα : Εξίσου σημαντικό σημείο είναι η διαφύλαξη των αρθρώσεων από τραυματισμούς. Αυτό το αντιλαμβανόμαστε την ώρα που πραγματοποιούμε την άσκηση. Η αίσθηση πως καταπονείται η άρθρωση αντί να πιέζονται οι μύες, είναι το καμπανάκι που μας χτυπάει ο οργανισμό ότι κάτι δεν πραγματοποιείται σωστά και πρέπει να διακόψουμε την άσκηση. Οι τραυματισμοί των αρθρώσεων λαμβάνουν πολύ καιρό για να επανέλθουν και καθυστερούν το προπονητικό πρόγραμμα.

3^ο πράγμα : Εκπαιδευόμαστε να αντιλαμβανόμαστε το σώμα μας και τι μας λέει. Την επόμενη ημέρα από την προπόνηση, εάν αυτή έχει γίνει σωστά, είναι λογικό να αισθανόμαστε έντονα τους μύες μας. Εάν όμως ο πόνος είναι οξύς και επίμονος και έχουμε τραυματίσει τους μύες θα πρέπει να προσέξουμε να περιορίσουμε τον αριθμό των σετ ή των επαναλήψεων, ή ακόμα και τον βαθμό δυσκολίας της άσκησης.

4^ο πράγμα : Εκτός από τους μύες που καταπονούνται με την άσκηση, αυτό που δε γνωρίζουμε οι περισσότεροι, είναι ότι καταπονείται και το κεντρικό νευρικό μας σύστημα. Έτσι καταλήγουμε σε απώλεια ενέργειας και αναποτελεσματική άσκηση. Για να αποφευχθεί αυτό αποφύγετε την συνεχόμενη άσκηση μέχρι κατάρρευσης. Μην φέρνετε τον εαυτό σας στα άκρα του και περιορίστε την έντονη καταπόνηση των μυών σας.