Είναι δύσκολος ο ρόλος της μητέρας … και ειδικά όταν πρόκειται να πείσει το παιδί της να φάει τα λαχανικά του, όσπρια, ψάρια και γενικά τρόφιμα που θα προτιμούσε να αποφύγει ! Το να μεγαλώνεις ένα παιδί είναι αγώνας μετ’εμποδίων αλλά το αποτέλεσμα πάντα σε δικαιώνει όταν το βλέπεις να μεγαλώνει, να αναπτύσσει τη σκέψη του, να γίνεται ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος !
Η ώρα του φαγητού ωστόσο (ειδικά όταν το παιδί είναι ακόμα σε μικρή ηλικία), αποτελεί πεδίο μαχών για τις περισσότερες οικογένειες … και σε αυτό φταίνε κυρίως οι γονείς και ο τρόπος με τον οποίο έχουν εκπαιδεύσει τα παιδιά τους να τρώνε.
Οι περισσότεροι γονείς καταπιέζουν τα παιδιά (από πολύ μικρή ηλικία) να φάνε τα λαχανικά τους, χρησιμοποιώντας εκφράσεις του τύπου “Πρέπει να φας τα λαχανικά σου !”, “Αν δε φας τα λαχανικά σου δε θα μεγαλώσεις !” και “Τα καλά παιδάκια τρώνε πάντα τα λαχανικά τους !”. Αυτός όμως δεν είναι ο σωστός τρόπος για να μάθει το παιδί να αγαπάει την καλή και υγιεινή διατροφή (αφού την προβάλλουμε οι ίδιοι οι γονείς σαν κάτι που “πρέπει” να γίνει, σαν υποχρέωση, σαν κάτι το άσχημο αλλά επιβεβλημένο) !
Πότε είναι η ανορεξία του παιδιού μου ανησυχητική ;
Πολλοί είναι οι λόγοι που ένα παιδί μπορεί να εμφανίσει σημάδια ανορεξίας, αλλά ποιοί από αυτούς πρέπει να μας κάνουν να ανησυχήσουμε ; Μερικοί από τους σημαντικότερους και συνηθέστερους λόγους που τα παιδιά μπορεί να είναι ανόρεχτα είναι οι ακόλουθοι :
- θέλουν να πάνε να παίξουν
- είναι άρρωστα ή αδιάθετα
- είναι στεναχωρημένα με κάτι
- είναι κακοδιάθετα
- είναι αγχωμένα με κάτι
Αναγνωρίζοντας τα πρώτα κιόλας σημάδια ανορεξίας του παιδιού προσπαθούμε με συζήτηση και προπάντων με ηρεμία να καταλάβουμε τι από τα παραπάνω ισχύει (θεωρείται δεδομένο πως το παιδί μας έχει κατά τα άλλα υγιείς διατροφικές συνήθειες και σταθερό διατροφικό πλάνο).
Η φαντασία των παιδιών … στο τραπέζι !!!
Τα παιδιά είναι τα ομορφότερα πλάσματα … γιατί είναι αγνά και γεμάτα φαντασία. Έτσι λοιπόν γεμάτα φαντασία πρέπει να είναι και τα γεύματα που σερβίρουμε στα παιδιά, και όχι βαρετά, άχρωμα και άοσμα !
Τα πιάτα πρέπει να είναι γεμάτα χρώματα (δοκιμάστε να παίξετε με χρωματιστές τροφές και να τις συνδυάσετε στα γεύματα του παιδιού σας αλλά και τα δικά σας), με ποικίλλες υφές (δοκιμάστε υλικά με διαφορετική υφή όπως λαχανικά σε μορφή πουρέ, μαζί με τραγανιστά κομματάκια φρέσκων λαχανικών, μαλακά κομματάκια τυριού σε κυβάκια και ζουμερό άπαχο κρέας), με όμορφη μυρωδιά και γεμάτη γεύση (διαλέξτε φρέσκες πρώτες ύλες και προϊόντα εποχής και υψίστης ποιότητας).
Σερβίρουμε μια μικρή ποσότητα φαγητού στο πιάτο του παιδιού (για να μη νιώσει να πνίγεται από την υπερβολική ποσότητα φαγητού που θα αντικρίσει) και σιγά – σιγά και χωρίς πίεση προσπαθούμε να το ταΐσουμε.
ΠΡΟΣΟΧΗ : Δεν υποσχόμαστε επιβράβευση στο παιδί αν φάει και φυσικά δεν το απειλούμε με τιμωρίες αλλά ούτε το μαλώνουμε ή του φωνάζουμε !
Με υπομονή ταΐζουμε στο παιδί την ποσότητα φαγητού που θέλει να φάει (έστω και αν είναι μόνο 2 – 3 πιρουνιές) και επαναλαμβάνουμε μετά από λίγη ώρα ξανά (όταν θα έχει πεινάσει λίγο). Εν τω μεταξύ με συζήτηση προσπαθούμε να βρούμε τι είναι αυτό που έχει ταράξει το παιδί και ευθύνεται για την ανορεξία που παρουσιάζει !
Θεωρώ πολύ σημαντικό να τρώει το παιδί μαζί με τους γονείς του, στο ίδιο τραπέζι, και όχι μόνο του πρίν ή μετά. Η οικογενειακή θαλπωρή του δίνει ασφάλεια και επειδή το παιδί αντιγράφει τις συνήθειες των γονιών, σίγουρα κάποια στιγμή θα αντιγράψει και την διαδικασία του φαγητού. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να πιέζουμε το παιδί μας να φάει ψάρι ή όσπριο όταν εμείς οι ίδιοι δεν τρώμε! Όλα παίζουν το ρόλο τους.
Επίσης είναι σημαντικό να μην τιμωρούμε ένα παιδί άμα δεν τρώει και αντίθετα να μην το επιβραβεύουμε με κάποια λιχουδιά, άμα τρώει. Είναι προτιμότερο να το επιβραβεύουμε με λόγια γιατί έτσι θα θεωρεί τις ανθυγιεινές τροφές ώς κάτι άπιαστο και άρα σημαντικό και δε θα τις απομυθοποιήσει ποτέ.
Μια ωραία ιδέα για να αγαπήσει το παιδί το φαγητό και να το δεί σαν παιχνίδι είναι να μαγειρεύουμε μαζί του. Να γνωρίσει χρώματα και υφές, να νιώσει ότι συμμετέχει στη διαδικασία και έτσι είναι σίγουρο ότι θα δοκιμάσει. Ακόμα και αν δε φάει τη πρώτη φορά πολύ ή καθόλου, μην απογοητευτείτε και φυσικά μην απορρίψετε αυτή τη τροφή. Με την επανάληψη σιγά σιγά θα τα καταφέρετε. Το παιδί αργεί να συνηθίσει μια τροφή.
Αφήστε το παιδί σας να επιλέξει το μενού της επόμενης ημέρας δίνοντας του όμως δύο επιλογές της προτίμισής σας! Για παράδειγμα μπορείτε να του πείτε ”τί όσπριο θέλεις να φάμε αύριο; Φακές ή φασόλια;” Αυτό θα του δώσει την ικανοποίηση ότι επέλεξε μόνο του το φαγητό ενώ στη πραγματικότητα θα το έχετε καθοδηγήσει εσείς.
Σε αρκετά μικρές ηλικίες όταν το παιδί ακόμα δεν τρώει μόνο του, αφήστε το να προσπαθήσει και ας μαζεύετε μετά τις ζημιές του. Είναι ένας τρόπος και να μάθει και να φάει αφού θα του φανεί διασκεδαστικό σαν παιχνίδι.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η διαδικασία του φαγητού να είναι πάντα υπό την επιτήρηση του γονέα γιατί υπάρχει κίνδυνος πνιγμού !
Leave A Comment